Reisverslag Naar het einde van de wereld…en weer terug!

Wat kun je in 30 uur allemaal doen? Van Amsterdam naar Lima vliegen en terug, een cricketwedstrijd spelen, de Lord of the rings trilogie drie keer zien, toetsen nakijken, met ns van a naar b reizen en nog veel meer. Maar wat doen wij met die kostbare 30 uur? Juist, de oplettende lezer raadt het al, in een bus zitten. Deze busreis naar Punta Arenas hebben we aardig dapper dapper doorstaan,al zeggen we het zelf. 30 Uur in een vrij krappe bus met uiteraard een jengelend kind voor ons, een breed assortiment aan “jacky chan”-films maar uiteindelijk toch val je wel in slaap.

Thank god for Noodles op een dergelijk moment!

Eenmaal in Punta Arenas (wat al wordt aangeduidt met fin del mundo, het einde van de wereld) zijn we met de boot nog een stukje zuidelijker gegaan naar Porvenir, de hoofdstad van Vuureiland (Tierra del fuego). Daar valt en viel echt niets te beleven!! Wat een saaie … stad, we konden er niets doen, geen andere toeristen en iedereen zat ons te bekijken vanachter de luiken. Het mooiste was dat we vier restaurants hebben bezocht in onze queeste naar een warme maaltijd en dat ze allemaal open waren maar geen eten wilde verkopen. Thank god for Noodles op een dergelijk moment! Er hing zo’n desolate sfeer dat we hier echt het gevoel hadden op het einde van de wereld te zijn.

We probeerden de volgende dag in Porvenir te liften naar een peguinkolonie waar de koning der penguins zich zo moeten bevinden (koningspenguins, die alleen op Antarctica zitten, maar nu ook een paar op ‘Tierra del fuego’) maar er kwam natuurlijk geen auto voorbij…dus de zoektocht naar de “Wimlex”-penguins hebben we met pijn in ons hart gestaakt en we zijn weer teruggevaren naar Punta Arenas, waar wel heel gaaf dolijnen naast de boot kwamen zwemmen en albatrossen overvlogen!

We zijn weer noordelijker gegaan vanaf Punta Arenas, en hebben daar natuurlijk Viola’s 25ste verjaardag gevierd en wel in Puerto Natales, een leuke dag vol met bitterballen vrolijke Kroaten, stukjes taart en leuke cadeautjes van Erik met als leukste cadeautje, dat we nog terug zouden komen voor de koningspenguins! 😉 En aan het einde van de dag zijn we heerlijk uit eten geweest.

Hoewel Viola’s verjaardag natuurlijk een hoogtepuntje was, is dit niet de hoofdreden reden dat we naar Puerto Natales zijn afgereisd, dat was namelijk een van de parels van Patagonië, Torres del Paine. Eerst een paar dagen door het prachtige Torres rondgetrokken tot het weer het niet meer toeliet en we werden weggeblazen en geregend door de alom bekende Patagonische harde windstoten.

In Argentijns Patagonia en wel in el Calafate en el Chalten hebben we onze benen nog een paar dagen op de proef gesteld met mooie wandelingen naar de Fitz Roy en omgeving en natuurlijk de belachelijk mooie en grote gletsjer Perito Moreno bezocht, die van alle kanten kraakt en waar voor je neus enorme brokstukken afbreken (of vaak eigenlijk je achterhoofd als je niet geduldig bent, want je kijkt natuurlijk net een andere kant op terwijl er een stuk afbreekt ;)). Maar we hebben het op film hoor, een reusachtig brokstuk voor onze neus!

We hebben om economische redenen op kerstavond een vlucht geboekt naar Buenos Aires (zoals we ook op oudejaarsavond terugvliegen) en de tussenliggende tijd gaan we mooi vullen met een roadtrip over Vuureiland, met hopelijk als toch nog een bezoekje aan de penguinkolonie;) ( En we willen natuurlijk even pootje baden in het Beagle channel). In Buenes Aires zullen we met kerst eens lekker de Argentijse keuken gaan beproeven (veeeeeel vlees, daar kan geen gourmetstel tegenop ;)).
De kerststemming zit er in ieder geval goed in hier, hopelijk zijn jullie er ook klaar voor!