Peru

Heey allemaal,

Na 17 dagen, dik 60 uur in de bus opgeteld en twee panfluiten verder hebben we Peru verlaten. Na een wat moeizame start (lange nacht op brussel airport, bijna onze aansluitng in Madrid gemist omdat de Fransen natuurlijk staakten en 12 uur in een krap vliegtuig) kwamen we aan in Lima. Toch wel een cultuurshock en dan met name het rijgedrag, de gebutste auto’s en uitlaatgassen in plaats van zuurstof. Cultuurshock of niet, snel naar het andere uiterste ten opzichte van Nederland, het mooie en droge/stoffige Huachachina, een ware oase in de woestijn waar we lekker ruig door de zandduinen werden geslingerd als in een echte Dakar etappe. De lokale sport, zandhappen oftewel sandboarden nog geprobeerd; head first naar benden.Vol zand en adrenaline snel de tuk tuk ingedoken met al onze spullen; er moest een bus gehaald worden, Buenos Aires is nog ver, sjenk joe.

Onze eerste nachtbus ervaring, wat een luxe, enorme stoelen, bijna liggen, slechte “the rock” films, warm avondeten en een ontbijtje. Was iedere bus maar zo In Arrequippa, onze volgende standplaats, was niet heel veel te doen. Een erg grote stad met een miniscuul centrum wat wel de moeite waard is. Ook hier weer overal traditioneel geklede vrouwen met lange vlechten en uiteenlopende hoedjes.

Buenos Aires is nog ver, sjenk joe

Om 3 uur ’s nachts begon ons volgende avontuur, de Colca Canyon. Onderweg prachtig de condors kunnen zien op een plaats waar ze nestelen, zwevend op de luchtstromen met hun lelijke kale koppen. Vanuit Cabanaconde hebben we een alternatieve route genomen naar een dorpje in de kloof; deze route resulteerde in een wandeling van zo’n 25 km, een ontmoeting met wolfachtige vossen, veel cactusstekels en een mooie geiser (ja, we waren verdwaald..). Gelukkig net voor zonsondergang aangekomen in iets wat de naam dorp niet verdiend, een kleine verzameling hutjes met heerlijk eten, aardige eigenaars, hot-springs en een verbluffend uitzicht. Hier moesten we even een dagje bijkomen voordat we weer aan de terugtocht wilden beginnen (1500 meter klimmen).

Machu Picchu mag je natuurlijk niet missen als je Peru bezoekt, dus zijn we vanaf Cusco naar dit inca heiligdom afgereisd met een gammel busje en nog zo’n 12 km door een mooi jungle gelopen om bij het dorpje aan de voet van de berg te komen. De volgende ochtend liet onze wekker ons in de steek waardoor we de berg op moesten rennen om nog rond 6 uur ’s ochtend boven te zijn zodat we een Engelstalige gids ons kon rondleiden door Machu Picchu, wat was het prachtig! Nog in mist gehuld en later met de zon erbij, we hebben onze ogen uitgekeken.

Bij lake Titicaca heb je een stelletje gekken die op zelfgebouwede rieten eilanden leven, zag er wel heel bijzonder uit en veerde heel leuk als je eroverheen liep en nu zijn we alweer in Bolivia, lekker rondgewandeld over de rotsen en heerlijk geurende eucalyptusbossen op het mooie Isla del Sol en inmiddels in de stromende regen aangekomen in La Paz. Gelukkig geen last van de hoogte tot nu toe, we zitten al zo’n 5 dagen rond de 3800m met af en toe een slokje cocathee bij t ontbijt (wat smaakt naar vloeibare spinazie) gelukkig is er inca cola om de smaak weer weg te spoelen 😉

Hebben jullie al mooie herfstkleuren in Nederland en verder alles goed? Volgende keer een update over Bolivia!