Grüße aus Zentral-Chile
Een paar Pisco’s , 5 wijn, 3 apfelstrudels, een braadworst en heel wat hot-dogs met avocadocreme verder zijn alweer op Chiloë aangekomen. Hier eindigt de Pan-American Highway (48.000 km asfalt van noord naar zuid Amerika). We naderen het meest zuidelijke punt van onze reis, het wordt steeds kouder en de natuur wordt ruiger..
Maar we waren natuurlijk gebleven bij het wijndistrict; in Vicuna hebben we de pisco-destillerderij bezocht en aardig wat pisco’s mogen proberen. Pisco is een “grappa”-achtige sterke drank die van druiven wordt gemaakt en laten dat nu net de druiven zijn in de regio waar wij verbleven. Eigenlijk is het spul niet binnen te houden dus hebben ze er allerlei mixdrankjes van gemaakt waardoor het wel aantrekkelijk kan zijn. Omdat ze in Vicunna zo druk waren met pisco maken van alle druiven helaas geen wijnproeverij kunnen doen dus de wijntjes die proberen we zelf wel uit;)
Eigenlijk is het spul niet binnen te houden
In de snikhete hoofdstad van Chili, Santiago, zijn we 2 dagen gebleven en toen snel doorgegaan naar Valparaiso, een stadje aan de kust met wat meer charme. Daar hebben we tussen de mooi gekleurde huisjes rondgelopen en alle kunst op de gebouwen bewonderd van Van Gogh tot onbeschrijfbare moderne kunst. Nu waren we al zo dicht bij die prachtige kust, met mooie golven, metershoog, we konden ze bijna aanraken. Bijna, inderdaad, in Valparaiso is geen strand en enkel een vieze haven. Omdat het surfbloed kruipt waar het niet gaan kan zijn we snel naar Pichilemu afgereisd waar we de Pacific maar eens wilden gaan bedwingen op een plankje. We hebben onszelf enorm op de proef gesteld door het ijskoude water in te gaan (met een onwijs dik wetsuit maar dat mocht niet baten) om een golfje te pakken en natuurlijk de echte golfsurfers te bewonderen die metershoge golven trotseerden .
compleet overgenomen door de Duisters!
Na wat uit te rusten in Pichilemu en bijgekomen van ons surfavontuur, waren de reisgoden ons minder goed gezind, met heel wat bussen en zo’n 11 uur wachtijd in een lelijke stad zijn we toch in Pucón aangekomen, een stadje met een actieve vulkaan waar vollop rook uitkwam en waar genoeg outdoor activiteiten zijn. Daar moesten Viola en Erik toch maar eens samen de boot in gaan om wederom golven te bedwingen, dit maal van een wildstromende rivier. Echt ontzettend veel plezier beleefd met raften. Toen zijn we een nationaal park ingegaan (Chili bestaat voor zo’n 19% uit nationaal parken) en hebben we een aantal dagwandelingen gemaakt, waarvan één naar de bergtop San Sebastian waar een fenomenaal uitzicht op ons wachtte met 8 perfecte vulkanen. We hebben vanaf daar nog wat vulkanen in de omgeving bewondert en onszelf verwondert over alle Duiste invloeden hier, de architectuur, het eten en zelfs het bier is hier compleet overgenomen door de Duisters! Wat er wel in resulteerde dat we heerlijk konden genieten van een apfelstrudel aan het meer met een Kunstmann biertje toe:) Toch weer een mooie afwisseling van ons standaard ontbijtje tegenwoordig; verse broodjes met sambalmeerkaas en pizzachips.
Nu zijn we al een tijdje op Chiloë, een eiland voor de kust van Chili. Hier zijn we onze dagen aan het vullen met pinguïns kijken, dorpjes bezoeken en wandelen tot we de 30 uur durende busreis gaan maken naar Punta Arenas.
